Politikanın kol gezdiği 2006 yapımı Das Leben Der Anderen
filmi Florian Henckelvon Donnersmarck tarafından yazıldı ve yönetildi. En iyi
Yabancı Film Oscarı’na da sahip olan filme çeşitli önemli festivallerden de
ödüller verildi ve film toplamda 58 ödül kazandı.
1984-1991 arası Almanya’sını anlatan film izleyiciye doğu ve
batı Almanya arasındaki farkı sağlam bir gerçeklikle sunuyor. Doğu Almanya’ya
Sovyetler Birliği hakimdi. Batı Almanya ya da Federal Almanya ise ABD, Birleşik
Krallık ve Fransa kontrolü altındaki bölgede kurulmuş devletti. Film aslında
Berlin Duvarı’nın ortaya koyduğu bu keskin ayrımın yanında doğu yönetiminin en
ortasında birisinin batılılaşmasından da bahsediyor. Yani Doğu ve Batı Almanya
arasındaki keskin ayrıma rağmen içerde bulunan insanlar farklı davranış
gösterebiliyor. Film için söylenebilecek en önemli cümlelerden biri de “Güç,
yozlaşmayı, mutlak güç, mutlak yozlaşma getirir" cümlesidir. Bulunduğunuz
tarafın size ne dikte ettiği değil sizin nasıl hissettiğiniz ve nasıl yönlendiğiniz
meselesine parmak basıyor Başkalarının Hayatı.
Filmin konusuna bakacak olursak olaylar 1984 yılında başlar ve Berlin Duvarı'nın yıkılmasından ve iki Almanya'nın birleşmesinden iki yıl sonra sonra, yani 1991 yılında biter. Totaliter rejimin korunabilmesi için devlet ülkede Stasi adında çok güçlü ve yaygın bir güvenlik ve istihbarat ağı kurmuştur ve bünyesinde yüzbinlerce istihbarat elemanı çalıştırmaktadır. Bunlardan biri de aynı zamanda bu örgütün akademisinde dersler de veren üst düzey kıdemli eleman Yüzbaşı GerdWiesler'dir. Stasi için Doğu Almanya Devlet Güvenlik Bakanlığı diyebiliriz. Stasi, Doğu Berlin’den yönetilmekteydi. Totalitarizmde bireysel özgürlüklere izin verilmez ve bireyin yaşamının tüm alanları devlet kontrolüne bırakılır. İşte bu kontrolü Stasi sağlıyordu. Tekrar filme dönecek olursak, Wiesler'e akademiden sınıf arkadaşı ve şimdiki amiri Yarbay Grubitz'lebirlikte davet edildikleri oyunun galasında, Kültür Bakanı BrunoHempftarafından rejim muhalifi olabileceğinden kuşkulanılan oyun yazarı Georg Dreyman'ıtakibe almaları görevi verilir. Aslında Dreyman sanatçılar arasında rejime en sadık olanıdır. Kültür Bakanı’nın Dreyman’ı takibe aldırmasının altındaDreyman’ın tiyatrocu sevgilisine aşık olması yatar. Weisler ekibiyle birlikte yazarın evine dinleme cihazları yerleştirir. Binanın çatı katına da tam teşekküllü bir dinleme istasyonu kurar. Evin çatısında kamp kurmuş olan Weisler artık 24 saat Dreyman'ın hayatının içindedir. Yazarın her konuşmasını kaydeder, her alışkanlığını not eder. Başlarda rejime bütün kalbiyle bağlı olan Dreyman uyuşturucu ilaç alışkanlığı olan kız arkadaşına şantaj yapılarak Bakan Hempf'le cinsel ilişkiye zorlanması ve yedi yıldır iş verilmeyen muhalif sahne yönetmeni arkadaşının intihara sürüklenmesi üzerine Batı Almanya'da çıkan Der Spiegel dergisine isimsiz bir yazı yazar. Bu yazı üzerine çileden çıkan yetkililerin Dreyman hakkındaki kuşkuları artar. Ancak çiftin hayatına çok fazla girmiş olan Yüzbaşı Wiesler, artık empati kurmaya başlamıştır, yazar evde yokken eve girer onun okuduğu kitapları alır okur vb. İhbar etmek şöyle dursun artık elinin altındaki teknik imkânları da kullanarak çifte yardım bile etmeye başlar. Artık Wiesler bir anlamda yazarın koruyucu meleği olmuştur. Mesela Dreyman'a yazılarını yazması için Batı Almanya'dan gizlice gönderilmiş minyatür daktiloyu (Doğu almanya'daki bütün daktilolar kayıt altındadır ve hangi yazının kimin daktilosundan çıktığı hemen anlaşılabilmektedir) sakladığı yeri kız arkadaşına zorla söyleten Stasi eve baskın yapar ama yazı makinesini yerinde bulamazlar, çünkü evi 24 saat dinleyen yeni koruyucu melek onu alıp saklamıştır. Nihayet Wiesler'in ihanetini sezen ama elinde kesin kanıt olmayan Yarbay Grubitz onu görevden alır ve ceza olarak angarya bir iş olan mektupların gizlice açılıp kontrol edildiği bir bölüme verir. Aradan 4 yıl geçmiştir, Berlin Duvarı yıkılır, iki Almanya birleşir. Stasi'nin bütün arşivleri halka açılır. Bu arşive başvuran yazar Dreyman hakkında tutulan belgeleri okudukça kendine yardım eden insanın Wiesler olduğunu öğrenir, onu arar bulur ama onunla konuşamaz. "İyi Bir İnsan İçin Sonat" adını verdiği yeni kitabını kod adıyla ona ithaf eder.
Filmin konusuna bakacak olursak olaylar 1984 yılında başlar ve Berlin Duvarı'nın yıkılmasından ve iki Almanya'nın birleşmesinden iki yıl sonra sonra, yani 1991 yılında biter. Totaliter rejimin korunabilmesi için devlet ülkede Stasi adında çok güçlü ve yaygın bir güvenlik ve istihbarat ağı kurmuştur ve bünyesinde yüzbinlerce istihbarat elemanı çalıştırmaktadır. Bunlardan biri de aynı zamanda bu örgütün akademisinde dersler de veren üst düzey kıdemli eleman Yüzbaşı GerdWiesler'dir. Stasi için Doğu Almanya Devlet Güvenlik Bakanlığı diyebiliriz. Stasi, Doğu Berlin’den yönetilmekteydi. Totalitarizmde bireysel özgürlüklere izin verilmez ve bireyin yaşamının tüm alanları devlet kontrolüne bırakılır. İşte bu kontrolü Stasi sağlıyordu. Tekrar filme dönecek olursak, Wiesler'e akademiden sınıf arkadaşı ve şimdiki amiri Yarbay Grubitz'lebirlikte davet edildikleri oyunun galasında, Kültür Bakanı BrunoHempftarafından rejim muhalifi olabileceğinden kuşkulanılan oyun yazarı Georg Dreyman'ıtakibe almaları görevi verilir. Aslında Dreyman sanatçılar arasında rejime en sadık olanıdır. Kültür Bakanı’nın Dreyman’ı takibe aldırmasının altındaDreyman’ın tiyatrocu sevgilisine aşık olması yatar. Weisler ekibiyle birlikte yazarın evine dinleme cihazları yerleştirir. Binanın çatı katına da tam teşekküllü bir dinleme istasyonu kurar. Evin çatısında kamp kurmuş olan Weisler artık 24 saat Dreyman'ın hayatının içindedir. Yazarın her konuşmasını kaydeder, her alışkanlığını not eder. Başlarda rejime bütün kalbiyle bağlı olan Dreyman uyuşturucu ilaç alışkanlığı olan kız arkadaşına şantaj yapılarak Bakan Hempf'le cinsel ilişkiye zorlanması ve yedi yıldır iş verilmeyen muhalif sahne yönetmeni arkadaşının intihara sürüklenmesi üzerine Batı Almanya'da çıkan Der Spiegel dergisine isimsiz bir yazı yazar. Bu yazı üzerine çileden çıkan yetkililerin Dreyman hakkındaki kuşkuları artar. Ancak çiftin hayatına çok fazla girmiş olan Yüzbaşı Wiesler, artık empati kurmaya başlamıştır, yazar evde yokken eve girer onun okuduğu kitapları alır okur vb. İhbar etmek şöyle dursun artık elinin altındaki teknik imkânları da kullanarak çifte yardım bile etmeye başlar. Artık Wiesler bir anlamda yazarın koruyucu meleği olmuştur. Mesela Dreyman'a yazılarını yazması için Batı Almanya'dan gizlice gönderilmiş minyatür daktiloyu (Doğu almanya'daki bütün daktilolar kayıt altındadır ve hangi yazının kimin daktilosundan çıktığı hemen anlaşılabilmektedir) sakladığı yeri kız arkadaşına zorla söyleten Stasi eve baskın yapar ama yazı makinesini yerinde bulamazlar, çünkü evi 24 saat dinleyen yeni koruyucu melek onu alıp saklamıştır. Nihayet Wiesler'in ihanetini sezen ama elinde kesin kanıt olmayan Yarbay Grubitz onu görevden alır ve ceza olarak angarya bir iş olan mektupların gizlice açılıp kontrol edildiği bir bölüme verir. Aradan 4 yıl geçmiştir, Berlin Duvarı yıkılır, iki Almanya birleşir. Stasi'nin bütün arşivleri halka açılır. Bu arşive başvuran yazar Dreyman hakkında tutulan belgeleri okudukça kendine yardım eden insanın Wiesler olduğunu öğrenir, onu arar bulur ama onunla konuşamaz. "İyi Bir İnsan İçin Sonat" adını verdiği yeni kitabını kod adıyla ona ithaf eder.
Kitabı bir kitapçıda görüp bir kopyasını satın alan Wiesler
bu ithaf satırını görür görmez yıllar önce yapmış olduğu iyiliğin farkına
varılmış olduğunu anlar.
“Filmi izledikten sonra kafanızda bazı sorular da beliriyor.
Christa-Maria; sanatını icra edebilmek için ruhunu güvenlik
bakanlığına satmış olan bir sanatçı. Peki, bu onu, işbirlikçi mi yapar, daha mı
çok sanatçı? Sanatçının, sanat yapabilmek için göze aldıkları nelerdir, bu onu
kendisi gözünde daha gerçek sanatçı yapar mı?
Diğer tarafta, sevdiği bir adam var. Dreyman, olan bitenin
farkında olmasına rağmen, sevdiğinden vazgeçmeyen bir aşık. Sanatı ve aşkı
terazinin iki kefesine koysak, hangisi ağır basardı?
Ve Wiesler, Dreyman piyano çalarken, gözyaşları
yanaklarından süzülen Wiesler, bir gün önce cesaretini toplayıp, sevdiği kadınla
konuşurken, ertesi gün onu sorgulamak zorunda kalan Wiesler, aşkı için
kariyerini bitiren Wiesler, elleri kanlı, geride durmak zorunda kalan Wiesler.
Değişimini, bir iç burukluğuyla izlediğimiz Wiesler. Hangisi daha çok aşık,
Dreyman mı, Wiesler mı?
Onca baskı altında
yaşamak, insanların kendilerini ifade ediş biçimlerini kısıtlamak ve
sanatçıları intihara götüren bir trajedi ortamı.”
“Baskı düzeniyle uzlaşmak da filmin diğer bir hikayesi. Ünlü
aktrist Christa Maria Sieland bu ikilemin tam ortasındadır. Bir taraftan güçlü
bir politikacı olan bakanın metresliğine mecbur kalmakta, bir taraftan da
sevgilisi yazar Georg Dreyman ile birlikte olmaktadır. Bir akşam sevgilisi ona
“Gitme!” dediğinde bu ikilemi onun yüzüne vurur. Yazar Georg da, sistemle
uzlaşmak için “uyumlu” eserler yazmakta, güç odaklarına şirin gözükmeye
çalışmaktadır, bunun Christa’nın bakanın isteklerini karşılamasından ne farkı
vardır? Film sadece Alman sineması değil, dünya sineması için de çok değerli.
Baskı dönemlerini anlatan, bunu da gerçekçilik ve drama etkisini de katarak
veren harika bir film.”
F.T.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder